adwent

Czterotygodniowy okres poprzedzający Boże Narodzenie , będący oczekiwaniem na przyjście Chrystusa.

Pierwsza historyczna wzmianka o adwencie znajduje się w dekrecie Synodu w Saragossie w 388 r. Synod nakazywał wiernym, by od 17 grudnia do 6 stycznia codziennie uczęszczali do kościoła.

Początkowo więc adwent wiązał się z przygotowaniem do święta Epifanii , dopiero od V w. jest on przygotowaniem na Boże Narodzenie.

Adwent ma podwójne znaczenie - jest przygotowaniem do odpowiedniego przeżywania tajemnicy Wcielenia Syna Bożego, a jednocześnie czasem szczególnej medytacji nad Jego powtórnym przyjściem. Adwent nie jest czasem pokuty, a raczej oczekiwania w radości.

Do polskich tradycji ludowych należało codzienne otrąbywanie adwentu przez chłopców wiejskich - rano i wieczorem. Adwent był czasem wspólnych spotkań gospodyń wiejskich, które razem wykonywały rozmaite przedświąteczne prace. Był to też czas rozmów, plotek i kojarzenia młodych par.

Polską specyfiką przeżywania adwentu jest codzienna msza roratnia ku czci Najświętszej Maryi Panny. W kościołach i w domach zawiesza się też specjalne wieńce adwentowe .

© 2005-2007 Katolicka Agencja Informacyjna. Wszelkie prawa zastrzeżone.